haii.. hoiii.. assalamualaikum...
hari ni kan sy nak cerita-2 sikit perkara yang tak pntg berkenaan diri saya.. but.., PENTING untuk pengetahuan samua...
oke.. manusia telah dilumrahkan dengan perasaan MARAH. BENCI, GEMBIRA, SEDIH, STRESS, KECEWA, MERAJUK dan lain-2..
tapi perasan tak anda, hny segelintir sahaja ingat ALLAH TAALA tatkala mereka GEMBIRA... dan RAMAI pulak yang ingat ALLAH tatkala mereka menghadapi tekanan EMOSI yang NEGATIF..
haha,, sbb apa sy nak ckap fasal ni hari ni? sbb sy alaminya.. dan sy ngaku yg kdg2 sy bgitu... bila sy mrh, sy menyumpah(sbb xingt pape dah time tu), lpas tu, cpt2 ingt tuhan.. takot-2 iman jadi lemah.. bila iman lemah.., HMPH! TIME TU LAH SYAITON SEDAP SURUH KITA MERAPU LAGI.. :)
hari ni sy ada terima ujian.., ujian sy adlh ngan kakak sy.., yup.., kita lau bleh jgn cerita mslh peribadi kita kat org.. tpi, skg sy bukn nk crita fasal kakk sy, tapi sy nk crita sal pngalaman pertama sy.. its still about me..
hahaha
sy tak pernah tggikan suara sy scara suka2 kat mane2 siblings saya... saya byk bersabar dan bersabar.. bila dimarahi, sy diam... sy bgi dorang mng dan mengiyakan shj ape dorang ckap even sbnrnya ape yg dorang ckap tu SALAH.. saya just diam dan buat bodoh... kdg-2 pekakkan telinga.. dalam hati ni, MENYAMPAH =,=.. korang pun kdg2 pnah lalui kan? jgn tipu. :)
lepas tu, skali tu, adalah peristiwanya.. sy xnk crita... tapi saya TERtinggikan suara sy kat kakak saya.. dan slepas marah tu, tetiba saya TERKEJUT dalam hati... "eh.. asal aku tetiba tinggikan suara? aku ke ni?????? x percaya aku.. berani terrr".. hahaha.. lepas tu, rasa malu, gila, smua ada dlm hati ni.. last2, sy buat xingt dan buat-2 tak tahu... slpas dripada peristiwa tu, saya jadi mula cpt marh dgn kakak sy sorang ni.. slalu cept tggikan suara.. mana taknya.., suka mengamuk dlu baru slepas slesaikan sesuatu perkara.. mana taknya kita germ? saya pun ada HADNYA bila bersabar.. kadg-2 sy puas dan fade up untuk bersabar dgn dia sorg ni.. huhu.. lpas tu.. sy jadi terfikir, "why i became like this? why? i should become more patient and patient.. so that syaiton will lose to me.. astagfirullah.. " hahaha...
moral of the story, LA TAHZAN YA AKHI WA YA UKHTI... ASSOBRU MINAL IMAN..
"bersabarlah wahai abg dan kakak... ssgungguhnya sabar itu SEPARUH DARIPADA IMAN.."
oklah.. sampai sini ja k.. assalamualaikum.. :)
lpas baca, komen yerk.. then FOLLOW saya.. tinkiu~
No comments:
Post a Comment